Badania słuchu to szeroka diagnostyka, do której zaliczamy badania obiektywne, które nie wymagają współpracy ze strony pacjenta, oraz subiektywne, gdzie pacjent w określony sposób reaguje na prezentowane bodźce. Badania słuchu Problemy ze słuchem wynikają z wielu przyczyn, m in. infekcje, zapalenia uszu, uszkodzenia słuchu spowodowane wiekiem, głuchota o nieuchwytnej przyczynie lub schorzenia neurologiczne. Każdy z przypadków może wymagać innych badań słuchu. To laryngolog lub audiolog zleca, które badanie w danym przypadku należy wykonać. Różnorodne metody, poza poziomem słyszenia,  pozwalają sprawdzić również stan ucha środkowego, nerwu słuchowego, ślimaka lub ocenić przyczynę potencjalnego ubytku słuchu.

Do badań obiektywnych zaliczamy:
  • audiometria impedancyjna (tympanogram),
  • test drożności trąbki słuchowej,
  • otoemisja akustyczna.
Do badań subiektywnych zaliczamy:
  • audiometria tonalna (audiogram),
  • audiometria tonalna wysokoczęstotliwościowa,
  • audiometria słowna,
  • testy wyższych funkcji słuchowych (centralne badania przetwarzania słuchowego).

BADANIA SŁUCHU PRZYGOTOWANIE

Warto jednak, dbając o komfort dziecka i minimalizując stres związany z wizytą w gabinecie i zamknięciem w dźwiękochłonnej kabinie. Warto porozmawiać z małym pacjentem o czekającym je badaniu. W przypadku dzieci nieco starszych, u których wykonywany będzie tympanogram bądź audiometria tonalna, można badanie potraktować jako zabawę. Zabawę podczas której dziecko będzie słuchało dźwięków przez specjalne słuchawki.

O ile audiometria impedancyjna jest badaniem obiektywnym, nie wymagającym współpracy ze strony pacjenta, wykonując audiometrię tonalną, musimy mieć na uwadze, że dziecko będzie musiało w adekwatny sposób zareagować na prezentowane bodźce (zazwyczaj przycisnąć przycisk bądź podnieść rękę). Dobrym sposobem jest przyzwyczajenie dziecka w domu do skupienia się na wybranych sygnałach. Możemy zatem np. zaaranżować zabawy, gdzie dziecko słysząc dany przez nas sygnał. Podczas zabawy reaguje w określony sposób, np. buduje wieżę z klocków bądź wrzuca zabawki/cukierki do pojemnika. Takie proste wskazówki wpływają na komfort dziecka (i rodzica) trakcie badania, czyniąc je jednocześnie bardziej wiarygodnym.

Przygotowując się do pomiaru otoemisji akustycznych, miejmy na uwadze, iż badanie jest czułe na artefakty i wymaga ciszy. Zatem najlepiej jest przeprowadzić pomiar, gdy dziecko jest w miarę możliwości spokojne bądź – szczególnie w przypadku noworodków – podczas snu. Masz pytania, wątpliwości – zadzwoń, chętnie odpowiemy na wszelkie pytania. UMÓW WIZYTĘ