Przerost migdałka gardłowego
Przerost migdałka gardłowego
Przerost migdałka gardłowego i migdałków podniebiennych jest bardzo rozpowszechniony u dzieci. Najczęściej 
występuje między 3 a 6 rokiem życia. Przerost może być fizjologiczny lub wtórny do infekcji wirusowych i bakteryjnych, alergii, refluksu żołądkowo- przełykowego lub przez inne czynniki drażniące.
Objawy przerostu migdałka gardłowego są bardzo charakterystyczne- najczęstsze to upośledzone oddychanie przez nos, co wymusza ustny tor oddechowy. Ponadto chrapanie, bezdechy również mogą występować przy przeroście migdałka gardłowego i podniebiennych. W ostatnim czasie dużą uwagę poświęca się zespołowi oddychania w czasie snu u dzieci. Badania pokazują, że przyczyną ww. zespołu są zaburzenia drożności górnych dróg oddechowych, co u populacji pediatrycznej najczęściej powoduje przerost migdałków. Kłopoty ze snem w postaci chrapania i bezdechów wywołują niedotlenienie u dzieci, czego długofalowymi skutkami mogą być: zmiany w zachowaniu, agresja, pobudliwość, kłopoty z koncentracją.
Zaburzenia drożności nosa i towarzyszące oddychanie przez usta wpływają na nieprawidłowości we wzroście i rozwoju kości twarzoczaszki, szczęki i żuchwy, takie jak nieprawidłowo ukształtowane łuki zębowe, przedni zgryz krzyżowy, cofnięta żuchwa, powiększenie przedniego wymiaru twarzy [2]. Wąska szczęka i wysokie podniebienie doprowadzają do ograniczenia wielkości jamy nosa, oraz oddychanie nosem także w życiu dorosłym może być niewystarczające.
Ponadto oddychanie przez usta wysusza błonę śluzową gardła, przez co staje się ona bardziej podatna na działanie patogenów. U takich pacjentów częściej występują infekcje górnych dróg oddechowych.
Przerost migdałka gardłowego jest przeszkodą mechaniczną i prowadzi to zatrzymywania się wydzieliny- początkowo śluzu, później ropy, w jamach nosa. Rodzice takich pacjentów często zgłaszają nieżyt nosa, który nie reaguje na leczenie kroplami do nosa, lekami przeciwzapalnymi, antybiotykami. Ponadto wydzielina często spływa po tylnej ścianie gardła prowadząc do chronicznego, produktywnego kaszlu i chorób dolnych drug oddechowych.
Znacznie powiększony migdałek gardłowy może powodować niedrożność trąbki słuchowej, co skutkuje nieprawidłową wentylacją ucha środkowego oraz prowadzi do gromadzenia się wysięku w jamie bębenkowej. Powoduje to ból ucha i okresowe pogorszenie słuchu bez objawów ostrego stanu zapalenego. Nazywanie ostrym wysiękowym zapaleniem ucha środkowego.
Jednym z metod leczenia przerostu migdałka gardłowego jest adenotomia.
Adenotomia z/lub bez tonsillotomii jest jednym z najczęściej wykonywanych zabiegów chirurgicznych w tej grupie wieko
wej. Od wielu lat zabiegi usuwania migdałków wywołują wiele kontrowersji dotyczących wskazań do zabiegów oraz metod operacyjnych. Operacja polega na usunięciu tkanki migdałka z nosogardła przy pomocy specjalnie skonstruowanego narzędzia- adenotomu. Może odbywać się z wykorzystaniem endoskopu- czyli mikrokamery, co pozwala na precyzyjne usunięcie migdałka.
The American Academy of Pediatricians zaleca adenotonsilektomię jako pierwszą linię leczenia obturacyjnego bezdechu podczas snu u dzieci. Badania pokazują, że po wykonaniu zabiegu zmniejszają się objawy związane z bezdechem sennym oraz zmniejsza ilość bezdechów rejestrowanych przez poligraf lub polisomngograf.
Kolejnym wskazaniem do adenotomii jest dysfagia. Przerośnięty migdałek wpływa na gardłową fazę przełykania pokarmów. Upośledza koordynację oddychania i połykania. Dlatego wskazana wówczas jest zmiana warunków anatomicznych- stworzenie większej przestrzeni w gardle i nosogardle.
Alternatywną metodą leczenia jest podawanie przez kilka miesięcy donosowego steroidu. Niektóre badania pokazały, że codzienne stosowanie leku powoduje redukcję rozmiaru migdałka gardłowego oraz zmniejsza objawy związane z obturacją górnych dróg oddechowych. Inne metody farmakologicznego leczenia przerostu migdałka gardłowego to podawanie leków mukolitycznych, immunomodulujących oraz przeciwalergicznych. Ze względu na wieloczynnikową etiologię przerostu migdałka gardłowego, należy wziąć pod uwagę choroby współistniejące u pacjenta. Postępowanie przeciwalergiczne, dieta eliminacyjna u młodszych dzieci oraz diagnoza i leczenie niedoboru odporności, mogą złagodzić objawy przerostu migdałka gardłowego.
Zobacz także:
