Migdałek gardłowy odgrywa u dzieci znaczną rolę w rozwoju miejscowego układu immunologicznego. Zabieg usuwania migdałka gardłowego to adenotomia.
MIGDAŁEK GARDŁOWY ZANIKA – PRAWDA:
Migdałek gardłowy wzrasta stopniowo do 3 roku życia. Największe rozmiary trzeci migdał osiąga między 3 a 7 r.ż., wówczas jego powiększanie jest procesem fizjologicznym, związanym z zachodzącymi procesami immunologicznymi, po 7-8 r.ż. rozpoczyna się jego inwolucja (stopniowe zanikanie).
ADENOTOMIA NIEPOTRZEBNA JEŚLI TRZECI MIGDAŁEK SAM ZANIKA – MIT:
Adenotomię wykonuje się jeśli są określone wskazania. W niektórych przypadkach objawy pojawiają się wcześnie, u dwu- trzyletnich dzieci, na długo przed samoistnym zanikiem adenoidu i zagrażają poważnymi konsekwencjami. Wtedy zabieg jest potrzebny. Objawami w przypadku których, nie należy zwlekać z decyzją o adenotomii jest niedosłuch wynikający z blokady trąbki słuchowej i gromadzenia śluzu w jamie bębenkowej oraz bezdech senny. Zabieg usunięcia migdałka gardłowego należy również rozważyć jeśli występuje stała blokada nosa, chrapanie, nawracające zapalenia ucha środkowego, zatok i gardła.
MOJE DZIECKO JEST ZA MAŁE NA ZABIEG ADENOTOMI – MIT:
Wśród rodziców panuje opinia, że zabieg adenotomii można wykonać dopiero u dziecka powyżej 3 r.ż. Obecnie uważa się, że nie ma limitu wieku. Do operacji kwalifikuje się dzieci młodsze, u których są wskazania, szczegolnie takie jak bezdech senny oraz przewlekłe zapalne zmiany w uszach, które powodują niedosłuch. Obserwuje się ostatnio obniżenie granicy wieku dzieci kwalifikowanych do adenotomii, głównie z powodu przewlekłych zapaleń uszu z wysiękiem.
PO ADENOTOMII WSKAZANE SĄ LODY – PRAWDA:
Aby proces gojenia po zabiegu mógł przebiec prawidłowo zaleca się unikanie gorących potraw i napojów. Miejsce po usuniętym migdałku gardłowym pokrywa się skrzepem, który potrzebuje około tygodnia aby się wchłonąć. Ciepło, w postaci gorącego pokarmu, wysokiej temperatury ciała, wysiłku fizycznego prowadzi do wzmożonego przekrwienia tkanek, szybszego odklejenia się skrzepu z rany i stwarza ryzyko krwotoku. Lody oraz inne zimne pokarmy działają przeciwnie – obkurczają naczynia i przyspieszają gojenie. W jedzeniu lodów po zabiegu należy jednak zachować umiar i rozsądek.
PO ZABIEGU USUNIĘCIA MIGDAŁKA GARDŁOWEGO MOGĄ WYSTĄPIĆ ZABURZENIA MOWY – PRAWDA:
Najczęściej są to przejściowe zaburzenia mowy, które ustępują samoistnie lub przy niewielkiej rehabilitacji logopedycznej. Znaczny przerost adenoidu, szczęgólnie współistniejący z przerostem migdałków podniebiennych powoduje ograniczoną ruchomość podniebienia miękkiego. Po zabiegu tkanki podniebienia miękkiego wymagają wzmocnienia, aby mowa była prawidłowa. Te zaburzenia nazywane są nosowaniem otwartym. Zaburzenie to polega na braku pełnego zwarcia podniebienno-gardłowego i uciekaniu części powietrza przez nos. Znaczny przerost migdałka gardłowego powoduje nosowanie zamknięte, w którym brak przepływu powietrza przez nos, powoduje, że głoski nosowe (np. „m”, „n”) nie mają prawidłowego brzmienia.
Przeciwwskazaniem do adenotomii jest rozszczep podniebienia, także rozszczep podśluzówkowy oraz krótkie podniebienie. Dzieci z tymi wadami na etapie kwalifikacji do operacji wymagają oceny foniatrycznej. Ponieważ u nich zaburzenia mowy mogą być trwałe i trudne do wyleczenia.
PO ZABIEGU USUNIĘCIA MIGDAŁKA GARDŁOWEGO POZBAWIMY DZIECKA ODPORNOŚCI – MIT:
Migdałek gardłowy jest ważnym, ale nie jedynym organem zapewniającym dziecku odporność. W obrębie górnych dróg oddechowych znajduje się więcej skupisk tkanki limfatycznej, nazywana jest ona pierścieniem Waldeyera. W skład tej tkanki wchodzi pojedyńczy migdałek gardłowy i językowy oraz parzyste migdałki podniebienne, trąbkowe, pasma bocznej ściany gardła oraz grudki na tylnej ścianie gardła. Tkanka chłonna pierścienia Waldeyera stanowi w pierwszych latach życia wsparcie dla rozwijającego sie układu immonologicznego. Ten rozwój trwa do ok. 10 roku życia.
PO ADENOTOMII DZIECKO ZACZNIE CZĘŚCIEJ CHOROWAĆ – MIT:
Nawracające infekcje w obrębie górnych dróg oddechowych są wskazaniem do usunięcia migdałka gardłowego. Przerośnięty, przewlekle, zapalnie zmieniony migdałek gardłowy jest sam w sobie siedliskiem dla patogennych bakterii i źródłem nawracających infekcji. Nieprawidłowy tor oddychania przez otwarte usta powoduje wysychanie błony śluzowej gardła i krtani oraz zwiększa podatność na zachorowanie. Czasami zabieg adenotomii nie wpływa znacząco na spadek liczby infekcji. Dzieje się tak ponieważ zależy to od wielu czynników np. współistnienia chorób przewlekłych (astmy, cukrzycy, mukowiscydozy), alergii, środowiska. Po adenotomii infekcje trwają krócej, a ich objawy są mniej uciążliwe. Masz pytania, wątpliwości – zadzwoń, chętnie odpowiemy na wszelkie pytania. UMÓW WIZYTĘ