Guzek szyi

Guzek szyi w każdym przypadku wywołuje u pacjentów niepokój. Guzy mogą mieć charakter anomalii rozwojowej, urazowy, zapalny czy nowotworowy. Pomimo, że jest wiele przyczyn wystąpienia guza na szyi, w każdym przypadku, bez względu na wiek pacjenta, nie należy wykluczyć procesu nowotworowego. Właśnie wiek pacjenta ma istotne znaczenie w ustaleniu etiologii guza, u dzieci częściej występują wady rozwojowe i zmiany zapalne, a u dorosłych nowotwory. Kolejną cechą, która ma istotne znaczenie jest dynamika wzrostu guza, zmiany kilkudniowe są uznawane za zapalne, kilkumiesięczne za nowotworowe, a kilkuletnie za wady. W wywiadzie należy zebrać informacje dotyczące występowania w rodzinie pacjenta nowotworów, wad rozwojowych, czynników ryzyka (palenie tytoniu, nadmierne spożywanie alkoholu), infekcji górnych dróg oddechowych, stanu uzębienia, urazów.

Diagnostyka guza szyi

W trakcie diagnostyki należy przeprowadzić dokładne badanie palpacyjne szyi, ocenić wielkość, konsystencję, ruchomość guza oraz pełne badanie laryngologiczne sprawdzające stan górnych dróg oddechowych. Z badań laboratoryjnych ważne jest wykonanie wykładników stanu zapalnego, badań serologicznych w kierunku mononukleozy, cytomegalii, gruźlicy), panelu tarczycowego. Istotnych informacji o rozległości guza dostarczą badania obrazowe: USG, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny. Celem różnicowania w kierunku zmian nowotworowych wykonuje się biopsję cienkoigłową lub wycięcie całego guza , a następnie ocenę histopatologiczną.
Sposób leczenia guza szyi zależy od rozpoznania. Guzy zapalne leczone są zachowawczo, wady rozwojowe wymagają operacji, natomiast zmiany nowotworowe kompleksowego leczenia w ośrodku onkologicznym.

Guzek szyi – przyczyny rozwoju

Jedną z przyczyn wystąpienia guza na szyi są torbiele, będące często anomaliami rozwojowymi. Najczęściej spotyka się torbiel środkową i boczną szyi. Nazwy mówią nam jedynie o lokalizacji torbieli na szyi, ponieważ pod względem etiologii są to dwie różne jednostki chorobowe. Torbiel środkowa szyi jest anomalią wynikającą z przetrwania przewodu językowo-tarczowego (w życiu płodowym na końcu przewodu językowo-tarczowego znajduje się zawiązek tarczycy, który zstępuje na szyję). Tego rodzaju torbiele stwierdza się najczęściej u kilkuletnich dzieci. Mogą się pojawić po przebytej infekcji dróg oddechowych. Jest to niebolesny, ruchomy guzek w linii pośrodkowej szyi, najczęściej na wysokości kości gnykowej. W prawie połowie przypadków torbiel środkowa szyi rozpoznawana jest w stanie zapalnym.

Leczenie guza szyi

Rozpoznanie torbieli potwierdza badanie USG. Ze względu na występujące stany zapalne, leczenie polega na chirurgicznym wycięciu torbieli wraz z trzonem kości gnykowej, celem uniknięcia nawrotu. Torbiele boczne występują zwykle u dzieci starszych, nastolatków i młodych dorosłych. Zlokalizowane są na szyi, na wysokości rozwidlenia żyły szyjnej, często pojawiają się po infekcji. Jest kilka teorii próbujących wyjaśnić powstawanie tych torbieli, najbardziej prawdopodobna twierdzi, że są to zmiany torbielowate w obrębie węzłów chłonnych. Rozpoznanie potwierdza badanie USG, biopsja cienkoigłowa z reguły nie jest konieczna, ponieważ wiąże się z ryzykiem zakażenia. Leczenie polega na całkowitym chirurgicznym wyłuszczeniu torbieli.

Zobacz także:
Badanie poligraficzne
Badania słuchu
Centralne testy słuchowe
Chrapanie
Leczenie chrapania
Fiberoskopia
Operacje zatok FESS
Przycięcie migdałków podniebiennych
Wycięcie migdałków
Brodawczaki krtani
Rak krtani
Rak gardła
Szumy uszne

Wirusowe zapalenie gardła
Odczulanie