Odczulanie to jedyna metoda wyleczenia alergii. W sytuacji, gdy nie możemy pozbyć się i odizolować od alergenów, może ono przynieść duże korzyści. Wiążą się one przede wszystkim z ustąpieniem objawów alergii często na wiele lat. Warto jednak pamiętać, że nie wszystkie alergeny da się odczulić tak samo dobrze. Największą skuteczność przynosi odczulanie alergenów sezonowych, takich jak: pyłki traw, drzew, chwastów. Z kolei najbardziej oporne są pleśnie. Pomimo wielu kontrowersji i obaw związanych z ewentualnymi powikłaniami po odczulaniu, warto z niego skorzystać. Zwłaszcza w sytuacji występowania alergii przez cały rok. Takie alergeny całoroczne, to m.in. grzyby pleśniowe i roztocza. Według badań alergia, która występuje przez cały rok, zwiększa ryzyko rozwoju astmy oskrzelowej aż 3-krotnie w porównaniu z osobami, u których alergia nie występuje przez taki długi okres czasu. Odczulając możemy nie tylko zmniejszyć ryzyko wystąpienia tej choroby, ale również zmniejszyć ilość leków stosowanych w leczeniu alergii, w tym m.in. glikokortykosteroidów.
Na czym polega odczulanie
Odczulanie polega na stopniowym podawaniu małych, wzrastających stężeń alergenów w celu złagodzenia objawów wywołanych ponownym kontaktem z alergenem. Istnieją dwie metody odczulania – iniekcyjna w postaci zastrzyków oraz metoda podjęzykowa. Podajemy je w sposób ciągły, w rożnych odstępach czasu. Najczęściej w okresie 4-5 lat, a w niektórych wypadkach nawet dłużej. Odczulanie zaczynamy u dzieci od 6 roku życia. Wart podkreślenia jest fakt, że nie możemy odczulić się na wszystkie alergeny w tym samym czasie. Możemy np. podczas jednej wizyty podać alergeny na pyłki traw i drzew, a na drugą rękę, po upływie 30 minut, alergeny na roztocza lub grzyby pleśniowe. UMÓW WIZYTĘ
Wskazania do odczulania:
- stwierdzona alergia
Przeciwwskazania do odczulania:
- brak współpracy i świadomej zgody ze strony pacjenta,
• choroby autoimmunologiczne – nowotwory, choroby układu krążenia,
• niedobory odporności,
• ostre zakażenie lub zaostrzenie zakażenia przewlekłego,
• ciężkie zaburzenia psychiczne,
• zwiększone ryzyko powikłań w razie reakcji ogólnoustrojowej,
• ciąża,
• ciężki przebieg astmy,
• konieczność przewlekłego stosowania beta-blokera.