Co to właściwie jest?
Szumy uszne to zjawisko przejawiające się dodatkowymi wrażeniami słuchowymi w postaci dźwięku o charakterze szumu, bez ewidentnego bodźca zewnętrznego generującego dźwięk. Mogą być odczuwane „w głowie”, bądź też w jednym/obydwu uszach. Szumy uszne są objawem obserwowanym przez pacjenta, często uciążliwym, niemożliwym do obiektywnej weryfikacji przez lekarza.
Wpływ na codzienne funkcjonowanie
Szumy uszne mogą mieć charakter stały lub przemijający, zaostrzający się w konkretnych sytuacjach. Zdarza się także, iż szumy występują fizjologiczne, na przykład podczas zmęczenia. Co ciekawe, organizm ludzki jest w stanie zaadaptować się do szumu i przestać odczuwać go jako wrażenie nieprzyjemne, jednak na początkowym etapie mogą prowadzić do upośledzenia słuchu, dekoncentracji czy też frustracji.
Leczenie
Wybór odpowiedniej metody postępowania jest zależny od przyczyny wywołującej, a jak widać rozpiętość przyczyn jest duża, w tym też możliwe jest podłoże wieloczynnikowe. Ze strony laryngologiczno-audiologicznej dostępne są: aparatowanie słuchu i nauka kompensacji szumów (w tym terapia szumem w celu wygłuszenia szumu własnego pacjenta), leczenie przyczyny organicznej (np. leczenie zaburzeń trąbki słuchowej, drenaż wentylacyjny, toaleta przewodu słuchowego zewnętrznego, usunięcie zmian o typie guza). Leczenie farmakologiczne polega głównie na poprawie unaczynienia w obrębie mózgowia, kontroli ciśnienia tętniczego krwi czy leczeniu innych towarzyszących chorób przewlekłych, czasami wymaga leków przeciwdepresyjnych i przeciwlękowych. Nie bez znaczenia są również metody zachowawcze, takie jak unikanie hałasu, unikanie używek (alkohol, tytoń, inne substancje psychoaktywne), kontrola stresu i emocji, wysiłek fizyczny czy dieta (w tym odpowiednie nawodnienie).
Przyczyny
- niedosłuch (o różnej etiologii, m.in. głuchota starcza, przewlekłe wysiękowe zapalenie uszu),
- zatkanie światła przewodu słuchowego zewnętrznego,
- zaburzenia działania trąbki słuchowej,
- choroba Meniere’a,
- guz kąta mostowo-móżdżkowego,
- powikłania zabiegów w obrębie ucha środkowego,
- zaburzenia układu krążenia prowadzące do upośledzenia mikrokrążenia mózgowego (nadciśnienie tętnicze, miażdżyca) i inne choroby przewlekłe,
- zmiany zwyrodnieniowe w obrębie kręgosłupa szyjnego,
- urazy, w tym uraz akustyczny,
- działanie niepożądane leków,
- nadużywanie substancji psychoaktywnych,
- czynniki stresowe,
- objaw somatyczny zaburzeń psychicznych.
Diagnostyka
- badania audiologiczne (audiometria tonalna, impedancyjna, w uzasadnionych przypadkach także ABR- słuchowe potencjały wywołane z pnia mózgu)
- badania obrazowe z oceną kątów mostowo-móżdżkowych (TK, MR)
- badania układu równowagi
- kontrola ciśnienia tętniczego krwi
- badanie USG Doppler tętnic szyjnych
- opieka internistyczna i odpowiednie konsultacje specjalistyczne
